تاریخچه
استفاده از انرژی هستهای به مقیاس زیاد بین سالهای 1939 تا 1945 در ایالات متحده انجام شد. این امر در اثر فشار جنگ جهانی دوم بصورت نتیجه تلاشهای مشترک عده کثیری از دانشمندان صورت گرفت. دست اندرکارانی که در ایالات متحده به این کار اشتغال داشتند آمریکایی ، بریتیانیایی و پناهندگان اروپایی بودند که زیر سلطه فاشیسم بود. تلاش آنان این بود که پیش از آلمانیها به یک سلاح هستهای دست یابند. هدف تولید سلاحی بود که بمب اتمی نامیده میشد. این بمب در اصل یک راکتور هستهای بی کنترل است که در آن واکنشهای هستهای وسیعی طی چند ملیونیوم ثانیه در سراسر ماده صورت میگیرد.در انفجارات هستهای انرژی هستهای به بخشهای زیر تقسیم میشود:- اثر موج انفجاری
- اثر تشعشع حرارتی
- اثر تشعشع هستهای
انرژی حاصل از یک انفجار هستهای بصورت زیر به بخشهای مختلف انفجار مربوط میشود:
- حدودا 50% انرژی بصورت موج انفجاری یا موج مکانیکی اثرات مخربی را روی ساختمانها ، بناها و تأسیسات میگذارد.
- 35% انرژی بصورت تشعشع حرارتی ظاهر میشود و معمولا حرارت محیط انفجار هستهای تا میلیونها درجه میرسد.
- تا شعاع 5 کیلومتری انفجارهای هستهای حرارت جهنمی دارند، بطوری که همه چیز در این محیط ذوب میشود.
- اثر تشعع هستهای که 15% انرژی انفجار را به خود اختصاص داده بصورت ذره آلفا ، ذره بتا ، اشعه گاما و نوترون در محیط پخش میشود. به علت بالا بودن نیم عمر آنها مدتهای طولانی در محیطاکوسیستم میماند.
انواع بمبهای هستهای
بمبهای هستهای دو نوع هستند:- یک نوع از همجوشی هستهای تولید میشود. معمولا هستههای سبک باهم ترکیب شده و هسته سنگین را ایجاد میکنند، در این هنگام مقدار زیادی انرژی آزاد میشود.
- نوع دوم بمب از طریق شکافت هستهای یعنی شکسته شدن هستههای سنگین به هستههای سبکتر و همزمان با شکستن هسته مقدار قابل توجهی انرژی آزاد میشود.