ایران کشوری 4 فصل است و موقیت جغرافیایی و رشته کوه های آن باعث شده تا تمامی مناظر طبیعی در آن دیده شود. در دل کوه های البرز و زاگرس رازهایی نهفته است که برای کشف کردن آن ها باید وارد غارهای شگفت انگیز آن شد.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،  غارهای طبیعی و زیبا در کشورمان کم نیستند و البته در میان این همه غار شاید اکثر ایرانیان تنها غار علیصدر در همدان را بشناسند. در میان غارهای ایرانی برخی حتی به عنوان شگفتی های جهانی نیز شناخته می شوند اما در داخل کشور خیلی نامی از آن ها برده نمی شود.

غار کرفتو:



این اثر باستانی طبیعی در 67 کیلومتری شمال غرب شهر دیواندره و شرق سقز قرار دارد. این غار آهکی در دوران سوم زمنی شناسی شکل گرفته است و در طول تاریخ به نظر می رسد که انسان های مختلف در آن زندکی کرده اند چرا که دیواره های غر به نوعی تراشیده و دستکاری شده است. بخش اصلی غار از یک دالان 750 متری تشکیل شده است که این دالان در 4 طبقه غار نیز دیده میشود. با توجه به آثاری که از این غار به دست آمده است به نظر می رسد از دوره پیش از تاریخ تا اسلام در این غار زندگی جریان داشته است. چرا که آثار بدست آمده از آن گویایی این ماجرا است.

غار چال نخجیر





به ادامـــــه مطلـــب بــرویـــد



غار چال‌ نخجیر با قدمت 70 میلیون ساله در جاده دلیجان به نراق، در حدود هفت کیلومتری شهر نراق قرار دارد. مسیر پرپیچ و خم، کریستال‌ها و اسفنج‌های بلورین کلسیت، زیبایی‌های سقف و دیوارهای غار و ارتفاع و شکاف‌های آن، باغ‌های مرجانی، دالان‌ها، دهلیزها، حوضچه‌های متعدد، قندیل‌های مخروطی، بلورهای شیشه‌ای، توده‌های به شکل گل‌کلمی، سوزنی، شاخ‌ نباتی، پرده‌ای، جرقه‌ای، فندقی، اسفنجی، نقل بادامی از جمله مهمترین ویژگی های این غار بی نظیر است که به شما پیشنهاد می کنیم در ایام تعطیلات بازدید از آن را از دست ندهید.

غار بی شاپور:



در انتهای تنگ چوگان در سینه کوه و در ارتفاع حدود 800 متری از سطح زمین غار بزرگی وجود دارد که قطر دهانه آن حدود 30 متر می باشد و به واسطه قرار گرفتن مجسمه شاپور بر دهانه آن به غار شاپور معروف شده است . مجسمه شاپور بر دهانه این غار، شاهکار پیکر تراشی ایران باستان است که بعد از حدود 1700  سال هنوز با وجود وارد شدن آسیب های جدی به آن ، باقی مانده است . این مجسمه تنها مجسمه سنگی بازمانده از دوران باستان است که حدود 6 متر ارتفاع دارد . بسیاری از باستان شناسان دنیا بر این فرضیه پافشاری می کنند که مقبره شاپور ساسانی در این غار جود دارد که البته تا کنون پیدا نشده است.


غار رود افشان

غار رودافشان در استان تهران، به فاصله 103 کیلومتری شهر تهران است و برای دسترسی به این غار بهترین راه گذشتن از جاده فیروزکوه است که بعد از گذر از دو راهی دماوند در محلی بنام سیدآباد به جاده فرعی آسفالته‌ای برخواهید خورد که پس از طی حدود نیم ساعت رانندگی یا دو ساعت پیاده روی، به روستای رودافشان می‌رسید. از این روستا پس از حدود 15 تا 20 دقیقه کوه‌پیمایی ساده در طول مسیر غار که البته دارای شیب زیادی هم هست، به دهانه غار خواهید رسید که درون قیف بزرگی به قطر 100 متر جا خوش کرده و تنها از لبه همین قیف دهانه غار دیده خواهد شد.



ارتفاع این غار به اندازه ای است که به آسانی می توان در آن حرکت کرد و درون آن پوشیده از قندیل های آهکی است که گاهی ارتفاع آن از سقف غار به زمین می رسد. غار رودافشان از نوع غارهای مرطوب با پوشش گیاهی خزه می باشد که پیشروی تا عمق 300 یا 400 متری آن با تجهیزات کم غار نوردی امکان پذیر است.

غار قوری قلعه:

قوری قلعه، یکی از زیباترین و با ارزش ترین غارهای آبی جهان با ۶۵ میلیون سال قدمت در سالهای ۱۳۵۵ تا ۱۳۵۶ گروهی از غارشناسان و جانورشناسان انگلیسی و فرانسوی در حالی که برای یافتن پستانداران از جمله خفاش در ۸۰ کیلومتری کرمانشاه و در کوهستان های پوشیده از جنگل پاوه و اورامانات تلاش می کردند، این غار را کشف کردند.

آنها ۶۲۰ متر از عمق غار را طی کردند و به نقطه ای که آب هم سطح سقف غار بود رسیدند و با تصور اینکه این نقطه انتهای غار است، بازگشتند، البته بنا به اظهار برخی از مسئولان محلی، روستاییان این غار را در سالیان پیش از این شناسایی کرده بودند.



در سال ۱۳۶۸ در مرحله اول به عمق ۲۰۳۰ متری و سپس در مرحله دوم به عمق ۳۱۴۰ متری غار دست یابد. اعضای این گروه برای رسیدن به این عمق، حدود دوازده کیلومتر مسیرهای پیچ در پیچ غار را پیموده و نقشه برداری کردند. دستیابی به این عمق، غار قوری قلعه را به عنوان بزرگترین غار آبی آسیا و طولانی ترین غار آبی ایران معرفی کرد.


غار خون فوشه

این غار در ارتفاع 930 متری رشته کوه تالش در جنوب غربی روستای فوشه قلعه رودخان قرار گرفته است و از طرف جنوب به ارتفاعات برنا و لاسه پشت و تیکاو و از طرف شرق به ارتفاعات مته خوانی و از غرب به ارتفاعات دزدبن منتهی می شود. این غار به دلیل اینکه در منطقه جنگلی به نام خون (محل جاری شدن چشمه به زبان تالشی) قرار گرفته غار خون توسط نگارنده در سال 1372 پس از کشف نامگذاری شده است.



دهانه غار به سمت شرق می‌باشد که ارتفاع دهانه 2 متر و 20 سانت و عرض آن 2 متر و 80 سانت می‌باشد جهت غار شرقی غربی است و در ابتدا ی ورودی غار یک شیب ملایم به سمت داخل غار وجود دارد که در این مسیر آثار هوازدگی فیزیکی و شیمیایی شامل خرد شدن سنگها به صورت واریزه یا تالوس و رنگ خاکه قرمز رنگ به خوبی دیده می‌شود و بعد از 10 متر یک سنگ تخریبی در مدخل ورودی قرار گرفته که بایستی تا طول یک متر بصورت سینه خیز وارد غار شد. غار از نوع ریزشی است،